ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΩΥΣΗ, ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ, ΤΟ ΜΩΑΜΕΘ, ΤΟ ΒΟΥΔΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ;

Ο Λ. Ρον Χάμπαρντ τίμησε τους μεγάλους θρησκευτικούς ηγέτες του παρελθόντος για τη σοφία που έφεραν στον κόσμο. Έγραψε ότι η Σαηεντολογία μοιράζεται «τους στόχους που τέθηκαν από το Χριστό για τον άνθρωπο, δηλαδή τη σοφία, την υγεία και την αθανασία».

Στο «Θρησκευτική Επιρροή στην Κοινωνία: Ο ρόλος των Εθελοντών Λειτουργών» , ο Λ. Ρον Χάμπαρντ αναφέρει:

«Οι σπουδαίες θρησκευτικές εκπολιτιστικές δυνάμεις του παρελθόντος, ο Βουδισμός, ο Ιουδαϊσμός, ο Χριστιανισμός και άλλες, έχουν όλες δώσει βαρύτητα στη διάκριση του καλού από το κακό, καθώς και σε υψηλότερες ηθικές αξίες.»

Στο «Η Ελπίδα του Ανθρώπου», μια διάλεξη που έδωσε στις 3 Ιουνίου 1955, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ δηλώνει ότι τιμά:

«Τους μεγάλους πνευματικούς ηγέτες του παρελθόντος –όχι τους σύγχρονους, αλλά του παρελθόντος– εφόσον οι άνθρωποι αυτοί μας άφησαν μια πλούσια παράδοση ώστε να αντιληφθούμε το γεγονός ότι υπήρχε η πνευματική πλευρά στον Άνθρωπο. Αυτοί οι μεγάλοι πνευματικοί ηγέτες κρεμάστηκαν, διασύρθηκαν, παρερμηνεύτηκαν, μνημονεύτηκαν άσχημα και δεν κατανοήθηκαν στο ελάχιστο. Παρ’ όλ’ αυτά, ήταν τα δικά τους χέρια που μετέφεραν τη δάδα της γνώσης μέσω των αιώνων, έτσι ώστε να μπορέσουμε να φτάσουμε σε ένα μεσουράνημα διαθέτοντας μεγαλύτερη ικανότητα για τον άνθρωπο και κάποια ελπίδα για το μέλλον του...

»Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έλεγαν κάτι πολύ πιο σημαντικό από το τη φράση "Υπάρχει και η πνευματική πλευρά της ζωής". Έλεγαν τα εξής: "Υπάρχει ελπίδα. Μπορούν να έρθουν και να σου πουν ότι όλα έχουν χαθεί και ότι είσαι νεκρός, παγιδευμένος, και ότι δεν υπάρχει ελπίδα για σένα. Μπορεί να έρθουν και να σας πουν κάτι τέτοιο, όμως αυτό δεν αληθεύει. Υπάρχει ελπίδα. Συνεχίζουμε να ζούμε μετά θάνατον. Δεν υπάρχει μόνο αυτή η ζωή. Υπάρχει και η μέλλουσα ζωή, στην οποία μπορείτε να τα καταφέρετε καλύτερα, να επιτύχετε πιο αξιόλογα πράγματα από όσα έχετε ήδη επιτύχει. Αυτά είπαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι...

...»Μεγάλο μέρος αυτού που αποκαλούμε θρησκεία σήμερα στο Δυτικό Ημισφαίριο δόθηκε στο Δυτικό Ημισφαίριο απευθείας από τον Γκαουτάμα Βούδα. Διυλίστηκε περνώντας μέσα από τη Μέση Ανατολή. Το "Αγάπα τον πλησίον σου" ήταν ένα από τα πρώτα μαθήματα που δίδαξε, και είναι αυτό το μάθημα που πήραμε από τη Μέση Ανατολή.

»Αυτό που σας λέω λοιπόν είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί μετέφεραν χέρι με χέρι τον πυρσό της σοφίας και των πληροφοριών, από γενιά σε γενιά. Πέρασε χέρι-χέρι μέσα από τους γεωγραφικούς δρόμους, και ένας απ’ αυτούς τους δρόμους ήταν η Μέση Ανατολή. Και ένας από τους ανθρώπους που τη μετέδωσαν ήταν ένας άνδρας ονόματι Μωυσής. Και στη συνέχεια μεταδόθηκε σε έναν άνδρα με το όνομα Χριστός. Κι εκείνος τη μετέδωσε επίσης, και ακόμα και τα αραβικά έθνη ωφελήθηκαν απ’ αυτή μέσω του δικού τους προφήτη, του Μωάμεθ.

»Αυτούς τους ανθρώπους τους θεωρώ μεγάλους πνευματικούς ηγέτες, επειδή έδωσαν στον Άνθρωπο, στο πέρασμα των χρόνων, την ελπίδα ότι η ζωή μπορεί να συνεχιστεί, ότι υπήρχε μια πνευματική πλευρά στην ύπαρξη, ότι οι συναλλαγές και το κέρδος δεν ήταν το παν στη ζωή.»

Ο Λ. Ρον Χάμπαρντ δίδαξε περαιτέρω ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθενός αξίζουν το σεβασμό. Στο βιβλίο Ο Δρόμος προς την Ευτυχία, το οποίο δεν είναι στην πραγματικότητα ένα θρησκευτικό έργο, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε, είτε είναι θρησκεία είτε όχι, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ παρείχε μια σειρά πρακτικών οδηγιών σύμφωνα με τις οποίους μπορεί κάποιος να ζήσει. Μια από τις αρχές του βιβλίου είναι: «Να Σέβεσαι τις Θρησκευτικές Πεποιθήσεις των Άλλων.»

«Η ανεξιθρησκία αποτελεί γερό ακρογωνιαίο λίθο για την εδραίωση των ανθρώπινων σχέσεων. Όταν βλέπουμε τη σφαγή και τη δυστυχία που προκάλεσε η θρησκευτική μισαλλοδοξία σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας του Ανθρώπου, ακόμα και στη σύγχρονη εποχή, μπορούμε να καταλάβουμε πως η μισαλλοδοξία λειτουργεί ενάντια στην επιβίωση.

»Ανεξιθρησκία δε σημαίνει πως δεν μπορεί κανείς να εκφράζει τις δικές του πεποιθήσεις. Σημαίνει, ωστόσο, πως όποτε επιδίωξε κανείς να υπονομεύσει ή να πολεμήσει τη θρησκευτική πίστη ή τις πεποιθήσεις του άλλου τα προβλήματα δεν άργησαν να ακολουθήσουν.»